இது ஜெயமோகன் அவர்களின் வலையில் காணப்படும் கட்டுரைக்கான எதிர்வினை எனக் கொள்ளலாம்
http://www.jeyamohan.in/?p=7505
கேள்வி சுஜாதாவின் மரணத் தருவாயில் அவரால் சொல்லப்பட்ட ஒரு சொற்றொடருக்கு என்ன காரணம் இருக்க இயலும் எனும் ஒரு வாசகனின் கேள்வி . இந்தக் கேள்விக்கு விடை அளிக்க எத்தனித்த திரு. ஜெயமோகன் வழக்கம் போல சுஜாதாவின் எழுத்திற்கான இலக்கிய அந்தஸ்த்து குறித்து எழுதியுள்ளார்.
கட்டுரை ஆயுர் வேத மருத்துவ முறை குறித்து தொடங்கி அது எப்படி இலக்கியத்தோடு ஒப்பிடலாம் என்பதாய் தொடங்குகிறது
Betrand Russel, Inference as a Habit எனும் கட்டுரையில் Syllogism குறித்து விளக்கியிருப்பார்; Syllogism என்றால் இரண்டு வாக்கியங்களை சொல்லிவிட்டு அதன் வழியே மூன்றாவது வாக்கியத்தினை உண்மை என நிறுவ எத்தனிப்பது.
சுஜாதாவின் எழுத்து இலக்கியமா இல்லையா என்பதற்கான ஜெயமோகன் அவர்களின் வாக்கியங்களும் Syllogism முறையிலேயே அமைந்துள்ளன என சொல்லலாம் ஆனால் எடுபடவில்லை
ஜெயமோகன் அவர்கள் உளவியல் சார்ந்த தத்துவ சார்புகளை அதிகம் வாசிப்பவர் , விவாதிப்பவர் என்பது நன்கறிந்த விஷயம் . தர்க்கத்தில் Syllogism நிறைய பங்களிப்புகளை செய்திருந்தாலும் ; தர்க்க சாஸ்திரத்தில் Syllogism கோலோச்சியிருந்தாலும் Betrand Russel , I have never come across any case of new Knowledge obtained by means of Syllogism ; It must be admitted that, for a method which dominated logic for two thousan years, this contribution to the world's stock of Logic for two thousan years, this contribution to the world's stock of Information can not be considered as weighty என சொல்லியிருப்பதை சுட்டிக் காட்ட விழைகிறேன்
ஜெயமோகன் அவர்கள் வழக்கமாக கையாளும் Syllogism இங்கே எடுபடாமல் போவதற்கும் இது தான் காரணம்
பொதுவில் தமிழ்நாட்டில் ஒரு பழக்கம். தானாக வரிந்து நீதிபதியாகி விடுவது. யார் தமிழன் ... எது நடிப்பு .. எதெல்லாம் இலக்கியம் .. இது போன்ற தளங்களில் அளவுகோல்கள் , தராசுகள் , அளவுக் குவளைகளை தன்னிச்சையாக அமைத்துக் கொண்டு களமிறங்கும் நீதிபதிகள்
இப்படி அளப்பதற்கு அவர்களுக்கு உரிமை இருக்கலாம். ஆனால் அளவுகோல் தான் விந்தையானது . பதினோரு அங்குல ஸ்கேல். ஒரே தட்டுள்ள தராசு . ஓட்டையான குவளைகள்
ஜெயமோகன் இதற்கு தானும் விதி விலக்கல்ல என்பது போல தெரிவது தான் வேதனை.
http://www.jeyamohan.in/?p=7505
கேள்வி சுஜாதாவின் மரணத் தருவாயில் அவரால் சொல்லப்பட்ட ஒரு சொற்றொடருக்கு என்ன காரணம் இருக்க இயலும் எனும் ஒரு வாசகனின் கேள்வி . இந்தக் கேள்விக்கு விடை அளிக்க எத்தனித்த திரு. ஜெயமோகன் வழக்கம் போல சுஜாதாவின் எழுத்திற்கான இலக்கிய அந்தஸ்த்து குறித்து எழுதியுள்ளார்.
கட்டுரை ஆயுர் வேத மருத்துவ முறை குறித்து தொடங்கி அது எப்படி இலக்கியத்தோடு ஒப்பிடலாம் என்பதாய் தொடங்குகிறது
Betrand Russel, Inference as a Habit எனும் கட்டுரையில் Syllogism குறித்து விளக்கியிருப்பார்; Syllogism என்றால் இரண்டு வாக்கியங்களை சொல்லிவிட்டு அதன் வழியே மூன்றாவது வாக்கியத்தினை உண்மை என நிறுவ எத்தனிப்பது.
சுஜாதாவின் எழுத்து இலக்கியமா இல்லையா என்பதற்கான ஜெயமோகன் அவர்களின் வாக்கியங்களும் Syllogism முறையிலேயே அமைந்துள்ளன என சொல்லலாம் ஆனால் எடுபடவில்லை
ஜெயமோகன் அவர்கள் உளவியல் சார்ந்த தத்துவ சார்புகளை அதிகம் வாசிப்பவர் , விவாதிப்பவர் என்பது நன்கறிந்த விஷயம் . தர்க்கத்தில் Syllogism நிறைய பங்களிப்புகளை செய்திருந்தாலும் ; தர்க்க சாஸ்திரத்தில் Syllogism கோலோச்சியிருந்தாலும் Betrand Russel , I have never come across any case of new Knowledge obtained by means of Syllogism ; It must be admitted that, for a method which dominated logic for two thousan years, this contribution to the world's stock of Logic for two thousan years, this contribution to the world's stock of Information can not be considered as weighty என சொல்லியிருப்பதை சுட்டிக் காட்ட விழைகிறேன்
ஜெயமோகன் அவர்கள் வழக்கமாக கையாளும் Syllogism இங்கே எடுபடாமல் போவதற்கும் இது தான் காரணம்
பொதுவில் தமிழ்நாட்டில் ஒரு பழக்கம். தானாக வரிந்து நீதிபதியாகி விடுவது. யார் தமிழன் ... எது நடிப்பு .. எதெல்லாம் இலக்கியம் .. இது போன்ற தளங்களில் அளவுகோல்கள் , தராசுகள் , அளவுக் குவளைகளை தன்னிச்சையாக அமைத்துக் கொண்டு களமிறங்கும் நீதிபதிகள்
இப்படி அளப்பதற்கு அவர்களுக்கு உரிமை இருக்கலாம். ஆனால் அளவுகோல் தான் விந்தையானது . பதினோரு அங்குல ஸ்கேல். ஒரே தட்டுள்ள தராசு . ஓட்டையான குவளைகள்
ஜெயமோகன் இதற்கு தானும் விதி விலக்கல்ல என்பது போல தெரிவது தான் வேதனை.